Gwiazdy szwedzkiego sportu

Szwecja, kraj z 9,9 mln populacją, jest w czołówce tabeli olimpijskiej pod kątem złotych medali. Przedstawię Wam pięć gwiazd szwedzkiego sportu, które wybrałam subiektywnie z listy dwudziestu najlepszych. Ciekawe, czy kojarzycie ich nazwiska…

# 1 Therese Alshammar (pływanie)

Szwedzka pływaczka miała swój debiut olimpijski w Atlancie w 1996 roku mając zaledwie 18 lat. Przed igrzyskami w Rio de Janeiro, zdobyła już trzy medale olimpijskie, 25 medali Mistrzostw Świata i 43 medali Mistrzostw Europy. Alshammar jest specjalistką w wyścigach na krótkich trasach w stylu dowolnym i motylku, a nawet pobiła kilka rekordów świata.

# 2 Zlatan Ibrahimovic (piłka nożna)

„Ibra” jest zdecydowanie najwybitniejszym piłkarzem w Szwecji i kapitanem reprezentacji. Był najlepszym strzelcem klubu, zdobył kilka indywidualnych nagród, w tym FIFA Puskas Award 2013 za najlepszego gola. Jego popularność jest ogromna, a autobiografia sprzedała się w ponad 400 tysięcy egzemplarzy w ciągu miesiąca. Jest wzorem do naśladowania dla wielu dzieci, a w 2007 roku zapłacił za remont swojego starego boiska piłkarskiego na przedmieściach Malmö. Niestety plotki też głoszą, że jako człowiek potrafi być bardzo zarozumiały.

# 3 Ingemar Johansson (boks)

Na prawej pięści ma wytatuowany swój pseudonim „Młot Thora”. W 1959 roku został mistrzem świata wagi ciężkiej. Po przejściu na emeryturę w 1963 roku miał na swoim koncie 26 zwycięstw, 17 przez KO (nokaut), a tylko 2 porażki.

# 4 Bjorn Borg (tenis)

Utalentowany szwedzki tenisista wygrał pięć kolejnych tytułów Wimbledonu i sześć French Open (w latach 1974 i 1981). Jego solidny dwuręczny backhand, spokojna postawa i umiejętność radzenia sobie na korcie z presją, doprowadziła do nadania mu uzasadnionego przydomka „Ice Borg” (Zimny Borg).

# 5 Ingemar Stenmark (narciarstwo alpejskie)

Uważany za największego specjalistę wszech czasów w slalomie. Stenmark wygrał 86 wyścigów indywidualnych Pucharu Świata (w latach 1975 i 1989), czego nie dokonał w historii żaden inny narciarz alpejski. Co ciekawe, zapoczątkował zmiany w zasadach narciarstwa alpejskiego. Stenmark zdobył brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w 1976 roku i dwa złote medale w 1980 roku. Niestety nie miał możliwości wziąć udziału w olimpiadzie w 1984 z powodu statusu profesjonalnego narciarza. Stenmark jest również znany ze swojej małomówności. Dlatego rozmowa z nim jest treściwa, ale zwięzła.

Gdybyście chcieli poznać innych uznanych szwedzkich sportowców, to zapraszam na stronę www.sweden.se, która mnie zainspirowała do napisania powyższego tekstu 😉