Ślub po szwedzku

Skandynawia | 6 komentarzy

Nie wiem, dlaczego mnie ostatnio zaczął interesować ten temat.  Być może dlatego, że zbliżająca się wielkimi krokami wigilia i sylwester są świetną okazją do zaręczyn? Przynajmniej wielu moich znajomych oświadczyło się podczas jednego z tych świąt. Zaręczyny to jedno – euforia, radość, miłość, a drugie – organizacja ślubu. Moim zdaniem stworzenie tego pięknego i niezapomnianego dnia to jeden z poważniejszych sprawdzianów dla związku. Niektóre związki kończą się właśnie na etapie planowania ożenku. Jak to wygląda w Szwecji? Jak Szwedzi biorą śluby? Kilka tradycji i kilka przesądów w poniższej liście:

  • Wieczór panieński/kawalerski – bez tego nie byłoby żadnego ślubu, prawda? W Polsce najczęściej organizacją zajmują się świadkowie, niejednokrotnie konsultując (chociażby ramy imprezy) z młodą parą. W Szwecji jest to kompletna niespodzianka. Najczęściej Panna i Pan młody (oczywiście na swoje imprezy) są uprowadzani i kompletnie nie mają pojęcia, co ich czeka. Uwaga! Niektóre wieczory panieńskie i kawalerskie potrafią wydłużyć się nawet do… tygodnia.
  • Przemowa do przemowy. Pamiętacie, jak pisałam Wam o tym, że Szwedzi to jednak są trochę skryci? Ta tradycja nie sprawdza się bynajmniej podczas wesel. Od dawna tutaj tradycją jest wygłaszanie mów. Pierwsza mowa to krótki toast na cześć panny młodej podczas pierwszej lampki szampana. Potem… worek się rozsypuje. Na dobrze zorganizowanej uroczystości tych przemów może być od 8 do 12 przeplatanych zdjęciami i filmami z parą młodą. Źle zorganizowane może być po prostu niekończącą się przemową, niekoniecznie składną (po odpowiedniej godzinie;)).
  • Nie tylko kobieta dostaje pierścionek. Szwedzką tradycją jest, że oczywiście narzeczona otrzymuje wymarzony brylant od swojego ukochanego, na co musi się odwdzięczyć pierścionkiem dla przyszłego małżonka. Ten pierścionek to zazwyczaj już jest finalna obrączka, gdyż podczas ślubowania obrączkę otrzymuje tylko panna młoda.
  • Panna młoda idzie do ołtarza w… koronie. Jest to ozdoba, która jest ściśle związana z tradycją chrześcijańską. Koronę nosiła Maryja, więc kobieta stająca na ślubnym kobiercu jest do niej porównywalna. Korona jest symbolem czystości. To ten jeden dzień, kiedy każda panna młoda czuje się jak prawdziwa księżniczka. Korony oczywiście nie można przymierzać dla zabawy, gdyż grozi to staropanieństwem, w dniu ślubu musi być błyszcząca, gdyż matowa zwiastuje nieszczęśliwe małżeństwo. Zła pogoda wbrew pozorom nie jest przeszkodą, bo oszroniona lub skropiona deszczem zwiastuje bogate małżeństwo (gdyby było odwrotnie to obawiam się, że dużo małżeństw dzisiaj byłoby w kłopotach;)).

    s14um_umfa53690_02414

    Zdjęcie: http://www9.vgregion.se/vastarvet/objekt.aspx?id=BM_UMFA53690_2414

  • Źle wróży ślub w poniedziałek i środę, oraz w trakcie świąt wielkanocnych. Najlepsze dni to wtorek, czwartek i sobota (najpopularniejszy dzień na zaślubiny ogólnie). Zły omen to również podwójny ślub, gdyż oznacza to, że jedna z par będzie w nieszczęśliwym związku.

Co myślicie o szwedzkich tradycjach ślubnych? Myślicie, że dobrze by było przenieść niektóre przesądy i tradycje do Polski? No może te panieńskie i kawalerskie… 😉 Macie jakieś doświadczenia z tradycyjnych szwedzkich ślubów? Chętnie poznam Wasze wspomnienia!

P.S. Zdjęcia ślubne w Szwecji robi się bardzo często przed rozpoczęciem ceremonii, żeby pięknie przygotowana para młoda miała już piękną pamiątkę. U nas czeka się jednak na odpowiedni termin i pogodę, żeby zrobić sobie je dopiero po uroczystościach. Mam dla Was piękną galerię zdjęć bardzo zdolnego gdańskiego fotografa, który wraz ze świeżo upieczoną żoną przemierzył Skandynawię i zrobił jej wyjątkowe zdjęcia, do obejrzenia tu: link.


Zostaw odpowiedź dla sussy p. Anuluyj odpowiedź

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.