STENA DANICA rocznik 1969

Informacje o promie

Dostarczony w kwietniu 1967 r. z A.G. Weser Seebeck, Bremerhaven.

Długość: 125 m

Szerokość: 18,8 m

Pojemność brutto: 5.537 brt

Maksymalna liczba pasażerów: 1 530 os.

Ilość miejsc w kabinach: 120 szt.

Maksymalna liczba ciężarówek: 26 szt.

Maksymalna liczba samochodów osobowych: 250 szt.

Historia promu

Wiele osób uważa, że STENA DANICA była najpiękniejszym promem, jaki kiedykolwiek wybudowano. Dzięki swoim smukłym konturom przypominała statek pasażerski, a pod względem wysokości i objętości dorównywała ówczesnym promom.

Wyposażenie STENA DANICA miało przyciągnąć uwagę młodych i wymagających pasażerów oraz osoby, którym wiele lat wcześniej spodobał się prom POSEIDON. Dzięki STENA DANICA luksus i wrażenie uczestnictwa w ekskluzywnym rejsie, stało się dostępne zarówno dla kierowców, jak i urlopowiczów. W wystroju wnętrz dominowały jasne kolory, duże okna oraz gustownie zaaranżowana zieleń. Grodzie pokryto płytami z plastikowego laminatu TILA. Mając na względzie przyszłe przepisy bezpieczeństwa, wyeliminowano wszelkie materiały łatwopalne. Niewątpliwie wzorowano się na ekskluzywnym statku rejsowym KUNGSHOLM, którego trzy lata wcześniej dostarczono szwedzkiemu armatorowi „Svenska Amerika Linien”.

Restauracja „Danska Liljan” podzielona została na dwie mniejsze oraz jedną większą salę i znajdowała się na samym przodzie pokładu salonowego oferując miejsca dla 310 gości. W lokalu serwowano menu z grilla, a także oferowano stół szwedzki oraz organizowano zabawy taneczne. Znakiem tamtych czasów były białe, zaprojektowane w Danii, krzesła obrotowe. Poza tym dominowała czerwień i zieleń, gdzieniegdzie uzupełniana przez mosiądz.

Za centralnym hallem wejściowym znajdowała się kawiarnia „Lodbrok”, która została wyposażona w bar samoobsługowy i mogła pomieścić 248 osób. Na dziobie usytuowanego o jeden poziom wyżej pokładu spacerowego znajdował się bar „Trubaduren” z miejscem dla 220 gości. Miejsce składało się z osobnej strefy na kasyno, parkietu z zaawansowanym systemem oświetlenia, baru o sporych rozmiarach oraz sceny dla orkiestry. Dominowała rdzawa czerwień oraz niebieski fiolet z zielonymi akcentami. Dzięki dużym oknom, z salonu rozpościerał się niesamowity widok, który przez wiele lat nadawał tonu wystrojowi baru znajdującego się na promie kursującym do Danii. Tuż za barem usytuowana była sala konferencyjna z miejscem dla ośmiu osób, a za nią rozciągające się na całej szerokości pokładu centrum handlowe z kioskami i sklepikami, gdzie można było zaopatrzyć się w prezenty i perfumy. Idąc dalej w stronę rufy przechodziło się do baru z przekąskami „Kal och Ada” z miejscem dla 158 gości, a pomiędzy dwoma salonami usytuowanymi po bokach statku znajdował się pub „Röde Orm”, który mógł pomieścić 105 gości. Na samej rufie, po lewej stronie burty, mieścił się salon przeznaczony dla nastolatków z miejscem dla 35 osób i parkietem do tańca.

Łączna liczba miejsc siedzących wynosiła 1 150. Poza tym na promie było 120 łóżek.

STENA DANICA nigdy nie doczekała się promu siostrzanego. W obliczu dynamicznego rozwoju technologii związanych z budową statków, kolejną generację promów Stena Line, przeznaczonych do kursowania na trasie do Danii, dostarczono w latach 1973-1974 i wyposażono w dodatkowy pokład dla samochodów osobowych. W 1974 roku STENA DANICA została sprzedana armatorowi British Columbia Ferries, który –  po przechrzczeniu jej na QUEEN OF SURREY – obsadził prom na trasie wzdłuż zachodniego wybrzeża Kanady. W 1979 roku zmodyfikowano wnętrze promu, zwiększając dzięki temu ilość kabin. W następnym sezonie nazwę jednostki zmieniono na QUEEN OF THE NORTH. W 2006 roku prom uderzył o dno i zatonął.